Ne Zaman Kaybettik Ahmet Kağan Karabulut

Elif Gibi…

Elif gibi olunmalı
Yokluk aynasında mâkes,
Bir başınayken de ses,
Dostunu, arkadaşını,
Sese bürüyen bir nefes…

Elif gibi olunmalı
Ne eğilen, ne bükülen,
Sözlerinde özü gizli,
Yiğit, vakûr ve izzetli
Boynu yalnız Rabb'e bükük,
Çaresizce kırık, dökük,
Her durumda râzı hükme,
Münzevî, sâde, âzâde…

Elif gibi olunmalı
Ok, mızrak gibi dosdoğru,
Kalem misâli yazmalı
Hak, adâlet, hakîkati
Kılıç misali kesmeli,
Zulümleri, esâreti…
Elif gibi olunmalı
Yanmalı içten, derinden,
Dumanını göstermeden,
Aydınlatmalı âlemi,

Damla damla erimeli,
Aynı gözyaşları gibi…
Sonra düşmeli toprağa,
Can vermek için tohuma,
Gökler selâma durmalı,
Yeniden varoluşlara…

Elif gibi olunmalı
Sonu gelmez yolculukta,
Haber almalı ezelden,
Ebede haber salmalı,
Yola hükmedene ârif,
Yalın ve sâde bir çizgi,
Sessiz bir durak olmalı…

Elif gibi olunmalı
Cemâl-i Rahmân'a meftûn,
O'ndan gayrisine ağyâr,
Yâr'a hizmetkâr olmalı,
Arıtıp her zerresini,
Sevdâsına yâr kılmalı,
Tepeden tırnağa insan,
Baştanbaşa aşk olmalı…
(Tanıtım Bülteninden)



Sayfa Sayısı: 192

Baskı Yılı: 2014


Dili: Türkçe
Yayınevi: Karatay Akademi