Merhamet Et Bana Cemil Korkmaz

Bilinçaltımın bir dizi sıradan oyunu sanmıştım, ta ki annemi ve babamı kaybettiğimi gördüğüm ve uyandığımda bunun gerçek olduğunu öğrendiğim geceye kadar. Bırak tanımayı, daha önce sokakta ya da bir film karesinde dahi yüzünü görmediğim birinin, senin adını neden sayıkladım durdum? Sana dair bunca şeyi nasıl oldu da öğrenebildim? Neden annem ve babam hayatlarını kaybettiler? Ve onların ölümünü rüyamda nasıl haber alabildim? Onların ölmesiyle benim şimdi burada olmam arasında hiçbir bağlantı yok mu? Nasıl olmasın ki Tanrı aşkına? Onları benden koparan katilin, kamyoncunun peşine düşmek için kumar oynadım, onun nerede olduğunu bilmediğim için bir kumar oynadım ve düşük olan ihtimal, beni bu şehre getirdi. Size, yani sana getirdi beni. Belli ki düşük ya da yüksek ihtimal diye bir şey yok, yalnızca hayatın istedikleri ve gerçekleştirdikleri var. Bunca şey nasıl olur da herhangi bir tesadüf ürünü sayılabilir ki? Annem ve babam sana gelen yolda, seni bulabilmem için bir yol gösterici olarak feda edildiler. Hayat, onları kutsal olup olmadığını dahi bilmediğim bir davada kullandı. Bilmiyorum…

(Tanıtım Bülteninden)