Manilerle Gazze Kolektif

Gazze aç...
Gazze masum...
Ve dünya suskun.
Bu kitap, sessizliğin çığlığı olsun diye yazıldı.
Kadın, çocuk, yaşlı demeden bombaların hedefi olan bir coğrafyada insanlık, her gün bir parça daha yitiriliyor. Hastaneler vuruluyor, okullar yıkılıyor, sofralar kana bulanıyor. Hatta güvenli denilen alanlar bile artık mezarlıklara dönüşüyor.
Ve bütün bunlar olurken, insanlık susuyor.
Vicdanlar sağır, gözler kör, kalpler taş kesilmiş...
Bu kitap, bu suskunluğu bozmak, bir sarsıntı oluşturabilmek, “Ben bir şey yapamıyorum” diyenlere, kelimelerin de bir direniş olabileceğini göstermek ümidiyle yazıldı. Çünkü bazen bir kelime, bir satır, bir sayfa; bir insanı, bir toplumu, hatta bir Dünyayı uyandırabilir. Dolayısıyla suskunluk sadece sessizlik değildir; bazen bilinçli bir tercihtir.
Oysa suskun kalmak, her zaman çaresizlik değildir; çoğu zaman seçilmiş bir sessizliktir. Ve bu seçilmiş sessizlik, ne yazık ki zulme ortak eder insanı.
Bu bakımdan ses veren her kalem, direnen her yürek; mazlumun yanında yer aldığını haykırır.
"Ne yapabiliriz, elimizden bir şey gelmiyor" diyenlere inat;
Hiçbir şey yapamasak da, en azından yazılarımızla tarafımızı belli etmiş oluruz.
Vesselam.
Eğer bugün bu vahşet karşısında hâlâ susabiliyorsak,
belki de gerçekten dünyada artık hiç İNSAN kalmamıştır.
Editör

(Tanıtım Bülteninden)