Kekeme Yayınları Kekeme Yayınları Mamak Bende Kalanlar

Emniyetteyken, Mamak’a gittiğini bildiğim bir kadını görünce şaşırmış,neden burada olduğunu sormuştum. Kadın da fısıltıyla anlatmıştı. Meğer savcıifadesini yeterli bulmamış, “Derinleştirin!” diye geri göndermiş. Yani yenidenişkence…
*
*
* İki yıl iki ay önce, bir kış gecesi ablamınevinden alınmıştım, iki yıl iki ay sonra bir bahar gecesinde ağabeyimin evinegeldim. Bir an kendimi yersiz yurtsuz hissettim. Sonra kovaladım o gereksiz vezamansız gelen misafiri. Evler, sokaklar aynıydı. İki yıl içinde pek birdeğişiklik olmamıştı. Ama ben, eski ben değildim, çok değişmiştim, çookk. Neyapacaktım? Yeni ben, hayata nereden ve nasıl başlayacaktı? Elimde birkaç parçaçamaşırımın olduğu bez torbamla gecekondunun bahçesine adım atmadan önceyıllarımı geçirdiğim, içlerinde yaşayan insanların hemen hemen hepsinitanıdığım mahalleme bir daha baktım
sokaklar, evler, insanlar uyuyordu, hem deen derininden… Yaşasın özgürlük diyemesem de… Hayat devamediyordu. Nasıl devam edeceğimi bilmesem de… Yeni başlangıçlara dedim, kapıyıçaldım.