Islık ve Çığlık Nursel Ata

Geceye dualarımı gizledim, Karanlığa seni giydirdim çırılçıplak; Ezan vaktine her yemin ettiğimde, Şafağı emziririm sabah sökülürken bedenimden. Bu yüzden atlas kelebeği gibi cehennem rengindeyim, Turna kuşuna vurulmuş bir adam derdindeyim. Kırgın kalbimde mayalanmış yalnızlık, Ardına bakmadan biten bir öyküde vuslat. Zemheride baharı hatırlamış kardelen kadar avutulmuş yokluğum, Saçlarını rüzgâra bağlamış bir fısıltıdır sevmek Ve çığlıkları boğulmuş bir ıslıkta kaybolmaktır hatıralar. Gözlerim mercan yutmuş bir kuyu, Ellerim darağacında kalmış hayallerim, İyileşmeyecek yaralarda yaşar aşk; Yanarken ateşi özlemektir ayrılık, Avazı çıktığı kadar susmaktır kendin olmak. Gelincik açmış bir yeşil sana her bakışım, Kan kusmuş bir akşam zamanı; Nasıl sızlıyorsa terk edilmiş parmakların, Öyle göveriyor sazın telinde türkülerim. Öpülmemiş bir yağmurda kaldı duvağım, Yalın ayakları üşümemiş bir kar tanesiyken yüreğim; Ölmek kadar yakınmış sevdalanmak Ve delirmek için yaşamak; Her hatırladığımda hazanı, Seni unutmak kadar zormuş sevilmek. Geceye dualarımı gizledim, Karanlığa seni giydirdim çırılçıplak; Ezan vaktine her yemin ettiğimde, Şafağı emziririm sabah sökülürken bedenimden. Bu yüzden atlas kelebeği gibi cehennem rengindeyim, Turna kuşuna vurulmuş bir adam derdindeyim.

(Tanıtım Bülteninden)