Can Yayınları Hediyeli- Vanilya Kokulu Mektuplar - Domates Saçlı Kız - Miks, Maks Ve Meks'İn Öyküsü - Çocuk Okuma

Domates Saçlı kız : Çürük Yumurta Kenti’nin en gevezeleri kimlermiş, biliyor musunuz? Nereden bileceksiniz. Hadi ben söyleyeyim: Günlerini kent meydanındaki sakız ağacında çan çan konuşarak geçiren iki kargaymış. Birinin adı Tiktak, ötekininki Tıktık’mış. Kent halkı bu iki karganın sinir bozucu konuşmalarından usanmış, çareyi, meydandan kilometrelerce uzağa taşımakta bulmuş. Meydandaki dükkân sahipleri ise kolay kolay faka basacağa benzemiyorlarmış. Günlerden bir gün kasabaya bir turist topluluğu gelmiş. Yaşlı bir turist bu kargaları izlemeye karar vermiş. Tiktak’ın peşine düşmüş . Tiktak, kimselere görünmeden, evlere, ofislere giriyor, oradan bir belge, bir mektup, bir günlük sayfası, bir reklam broşürü, bir magazin dergisi alıp kaçırıyormuş. Kaçırdıklarını sakız ağacının kavuğuna tıkıştırıyor, sonra iki karga buluşup bu yazılı belgeleri okuyup konuşuyorlarmış. Sevim Ak bu romanında işte bu belgelerden yola çıkarak Domates Saçlı Kız’ın öyküsünü, o her zamanki renkli anlatımıyla önümüze seriyor. Vanilya Kokulu mektuplar : Annesiyle Babası ayrılan kıymık, bir süreliğine anneannesinin yanına yerleşmek zorunda kalır. Hayal gücü çok geniş bir çocuk olduğundan, kendi dedektiflik ve keşif bürosunu kurar. Bir gün postacı bay güleryüz, kıymık’ın ölen dedesine, otuz yıl önce Paris’ten postalanmış bir mektup getirir. “Aaa! Krala Bak!” diye başlamaktadır mektup
bir masaldır bu, mis gibi de vanilya kokmaktadır. Göndereni belirsiz bu mektupların gizinin çözmeye kesin kararlı acar dedektif kıymık, kolları sıvar… Miks, Maks ve Meks'in öyküsü : Küçük bir çocuk olan Maks ile kedi Miks’in yolları bir kestane ağacının dallarında kesişti, bir daha da birbirlerinden ayrılmadılar. Fakat bir gün, Miks’in gözleri görmez oldu ve artık zamanının tümünü evde geçirmeye başladı. Evde yalnız olduğu bir gün, beklenmedik bir misafirin kapısını çalmasıyla her şey değişti. Miks, bu küçük misafirine bir isim vererek onun hayattaki en büyük dileğini gerçekleştirdi. Küçük misafiri de gözlerini Miks’e ödünç verdi ve Miks artık dünyayı küçümen arkadaşının gözleriyle görmeye başladı. Bu sıradışı dostluk ikisini de çok mutlu ediyordu, çünkü şunu çok iyi biliyorlardı: “Gerçek arkadaşlar sahip oldukları en güzel şeyleri paylaşırlar.”