Gönül Yiğidi Muhsin Yazıoğlu Divanı Ahmet Yiğittop

Sevmiştiniz madem niçin sevmediniz önceden, Kapadı gözlerini iktidar yüzü görmeden! Çileyi o çekti, başkaları sürdü sefayı, Ölünce mi yapmalı, el üstünde taşımayı! Ne devletten gördü tek kuruş ne zenginlerden, Görmüştü destek, içi hoş gönüllerden! Hangi seçime girdiyse hep gerilerde kaldı, Pişmanlık mı duyduk, böyle omuzlarda taşındı? Şimdi sorun kalbinize, nasıl pişman mısınız? Kaybınızı anlayınca yürekten yanar mısınız? Anladınız mı sizin bir parçanız olduğunu? Uçup da gittiğinde hissettiniz mi yokluğunu? Gidince mi anladık kıymetini bilmiyoruz? Kurtarıcı gibi uğurladık anlamıyoruz! Anlamıyoruz, bir insan gidince mi sevilir? Bizi çok severken uzaktan selamla geçilir? Niye kucaklamadık, sandık sultanı yapmadık? Gönül sultanı yaptık da gönlüne soramadık? Hangi pişmanlık yüz güldürdü, kimi sevindirdi? Der miyiz acaba Muhsinin nesli tükenmedi?

(Tanıtım Bülteninden)