Dünyada Eğitim Temelli Sivil Toplum Kuruluşları Kolektif

Son dönemin popüler ifadelerinden biri oldu 'Coğrafya kaderdir” sözü. Şüphesiz, doğal olarak, bu bakış açısına karşı çıkacaklar olsa da doğduğun ülke gerçekten de bazen kişinin kaderi olabilmektedir. Düşünsenize, ortalama bir Iraklının, Suriyelinin, Sudanlının, Eritrelinin, Afgan’ın, Vietnamlının, Kübalının, Kuzey Korelinin kendisinin ya da çocuğunun insan ve çocuk hakları özelinde yaşam standartları dünyanın diğer gelişmiş ülkelerindekilerle karşılaştırıldığında ne durumdadır? Beslenmenin niteliğinden, kültür sanata, bilimsel anlayış ve nimetlerinden yararlanmadan özgürlük anlayışına dek pek çok ölçütte akranlarından çok daha geride dünyaya geldiklerinin ne derece farkındadırlar? Bu anlamda fakirliğin ve cehaletin giderilmesinde vatandaşı oldukları ülkeler genellikle başarılı olamayabiliyorlar ve hatta bazen statükonun devamı adına olmak da istemeyebiliyorlar. İşte böylesi durumlarda devletlerden bağımsız olarak çok uluslu kuruluşlar (UNESCO; UNICEF gibi) ya da sivil toplum kuruluşları birer kurtarıcı olarak sahaya inebilmektedirler.

Bu çok uluslu ya da sivil toplum kuruluşlarının en etkin olduğu alanlardan biri de eğitim alanıdır. Okul öncesinden üniversite eğitimine dek tüm basamaklarındaki eğitim öğretimle ilgili katkı sunan bu kuruluşlar insan hakları, çocuk hakları, çevre eğitimi, göçmen/dezavantajlı/kız çocuklarının eğitimi gibi tema alanlarda da işlev yerine getirebilmektedir. Bu alanların ötesinde matematik, fen, sanat, beden eğitimi gibi alan eğitimi üzerine uzmanlaşmış sivil toplum kuruluşları da bulunmaktadır. Bu kitabın amacı bu alan ve alt alanlarda dünyanın farklı noktalarında hizmet veren belli başlı çok uluslu ve sivil toplum kuruluşlarını genel hatlarıyla gündeme getirmektir. Elinizde tuttuğunuz bu kitap aslında 'bir devam kitabı” niteliğindedir. 'Demokrasinin Beşinci Gücü Olarak (Türkiye’de) Eğitim Temelli Sivil Toplum Kuruluşları” adlı kitabın ardından yerelden evrensele ilkesi ışığında 'Dünya’da Eğitim Temelli Sivil Toplum Kuruluşları”nın çalışılması adeta bir zorunluluktu.