Doğmamış Çocuğa Mektuplar - Roman Tadında Kişisel Gelişim Zeynep Sabaz Güventürk

Kalp atışlarımı tüm vücudumda hissediyordum; soğuk soğuk terler döküp yavaş ve nazikçe sandığı elime aldım ve onun en sevdiği sarı tekli koltuğa oturdum. Ellerimin titremesini kontrol edemiyordum, bu sebeple kilidini açmam kolay olmadı ve sonunda sandığı açtım. Gözyaşlarım mektupların üzerine istemsizce akıyordu, annemin kokusu sinmişti her bir mektuba; bu koku, benim rüyalarımda hissettiğim aynı kokuydu. Aman Ya Rabbi, heyecandan kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu. En üstteki mektubu elime aldım; her mektubu tarihleriyle sırasıyla düzenlemiş canım annem, Hazır mıydım annem ile buluşmaya? Çok heyecanlıydım ve ne yapacağımı bilmiyordum. Ruhumun bedenime fazla geldiğini hissettim ve derin bir nefes alıp ilk mektubu açtım. Üzerinde 17 Ağustos 2007 tarihli, ilk zarfı alıp açtım; içinden mektupla beraber bir de üstünde iki kırmızı çizgi olan küçük bir test aleti vardı. Okumaya başladım...

(Tanıtım Bülteninden)