Condi mi ? Hillary mi? Dick Morris

Rice düşman edinmekten nefret ediyor. İlişkilerinde zorlamak yerine kendini hayran bırakmayı tercih ediyor, bazılarının baş etmek zorunda kaldığı zorlukları kurnazlıkla atlatıyor. Çok nadir sinirleniyor ve mümkün olduğunca sakin bir kadın portresi çiziyor. Düşmanlarını tanımlarken kendi rakiplerini değil, Amerika’nın düşmanlarını belirtiyor. Geçmişi kendisini çekemeyenlere katlanmakla geçmemiş. Bir düşman listesi varmış gibi görünmüyor, iş arkadaşları ve rakipleriyle uğraşırken Hıristiyan inancını içselleştiren bir görünüm ortaya koyuyor. Hillary gibi Rice da görev kadını. Ama Rice’ın görevi demokrasiyi yaymaktır. Hillary evdeki gelişmelere öncelik verirken o, dışarıdaki gelişmelere odaklanacaktır. Bush’un özgürlük görevine kendisini adaması gibi o da oval ofise Wilson gibi vizyon getirip dünyayı demokrasi beşiği yapmak için çalışacaktır. Rice öncelikle bir diplomattır, insanları idare etmede yetenekli ve çatışan amaç ve çıkarları uyuşturmada marifetli biri. Bu alandaki deneyimleri onu daha geniş alanlara ilerletecektir. Düşüncelerine Roosevelt gibi bir esneklik kazandırmaya çalışıp Bush’un başlattığı görevi devam ettirecektir.

Bill Clinton, politikada, insanların kendisini sevmesine ihtiyaç duyan bir yapıya sahiptir. Egosunu tatmin etmek için her gün daha çok insanın sevgisine gereksinim duyuyor. Öte yandan Hillary’nin böylesi bir sevgiye ihtiyacı yok, çünkü o bunu önemsemiyor. Çok iyi ve ahlaklı biri olduğuna derinden inanıyor ve başkalarının düşüncelerini kesinlikle önemsemiyor. Kendisini Amerika’ya liberalizmi yeniden getirecek kadın olarak görüyor, böylece hükümeti, görevinin fakir ve orta sınıfa yardım etmek olduğu zamana geri döndürmek istiyor. Dış politikada Hillary’nin görüşleri çok net değil. Şu an bu konuları öğreniyor ve asıl düşünceleri seçilene kadar ortaya çıkmayacak. Beyaz Saray yıllarında barışçıl, Amerika’nın Somali’ye müdahalesine karşı olan hükümetin Balkanlarla ilgilenmesini isteyen bir tavrı vardı. Rice ise temel Bush/Cumhuriyetçi tavrını sergiliyor. O da Margaret Thatcher’ın "özel sektörün ahlaksızlığı kamuyu erdemli kılar" sözünü paylaşacak ve ekonominin daha iyi bir yaşam sunması için daha iyi çalışmasını sağlamanın yollarını arayacaktır.



Sayfa Sayısı: 320

Baskı Yılı: 2007


Dili: Türkçe
Yayınevi: Truva Yayınları