Çocuğun Resim Hali Şükran Bulut

Kitabımı oluşturan ve fikrimi netleştiren, çocuklarımın çocukluklarında yaptığı resimlerdir. Çocuk ve resim bu iki kelime insanın içini güzelleştiren ve dışarıya mutluluk olarak yayılan suya atılan taşın su üzerinde yarattığı halkalar gibidir. Önce bir noktadır sonra küçükten büyüğe doğru genişleyerek büyüyen harika görüntü yaratan ve baktıkça sizi içine alan sonsuzluk, estetik, büyüme, genişleme hissini veren büyüleyici, bir görüntü oluşur. Titreşimler kendi içinde kendi tınısını, sesini, melodisini, tüm evrene yayar. Duymak isteyen herkes o sesi duyabilir ve görüntünün sadece suya atılan taş ve etrafındaki halkalardan ibaret olmadığını bilir. O, su içinde bir hikâyeye sahiptir, öncesi ve sonrası aynı değildir. Bir kâğıt ve bir kalem ayrı yerlerde ya da yan yana durduğunda kâğıdın üzerine herhangi bir şey çizilmemişse eğer ortada bir hikâye de olmayabilir. Hikâye kâğıda çizmeye başladıktan sonra başlayacaktır. Su ve taş içinde durum benzerdir. Hikâye suya taşı attıktan sonra başlayacak, gelişecek ve görünür olacaktır. Bu sadece sizin gördüğünüz kadarıyla görünendir. Suyun derinliklerinde neler olduğunu merak etmediğiniz sürece muammadır. Çocuk resimlerinde ki ilk çizgi, etrafındaki karalamalar, onların mandala çizimlerine ve çöp adama dönüşmesi bir hikâyenin başlangıcıdır. Çocuk görsel ve yazınsal olarak kendisi ve etrafında olan herkes ile ilk hikâyesini oluştururken, isterseniz siz o hikâyeyi okuyabilen kişi olabilirsiniz. Çocuğun çizgisel gelişimi sadece resim değildir. Resim olarak bakarsak resim görürüz. Ne güzel resim yapmış! Diyerek sanat eseri gibi görebiliriz, yaratıcı yönüne bakabiliriz, onun renkleri nasıl güzel kullandığına hayran olabiliriz, birçok yönüyle resimlere bakarken asıl görmemiz gerekenleri göremeyebiliriz. Çocuk resimlerine bakıp görmeyi istediğimiz zaman çocukların hem gelişimlerini takip edebilme şansına sahip oluruz hem de onların bize sözlerle ifade etmekte zorlandıklarını, resimlerinde görebilme şansını yakalayabiliriz. Yorum yapmadan ve onları yönlendirip, yönetmeden sadece kendileri olmalarına izin verdiğimizde çocuk yaptığı resimleriyle bize kendini anlatacaktır.
Çok mutlu olduklarında, evcil hayvanını, arkadaşını, oyuncağını, doğum gününü, kız ve erkek çocuk gözüyle yapılan resimlerini, lunaparkı, bayramı, tatili, köyünü, şehrini, okulunu, arabasını, evini resmederek çocuk kendi hayatını, sosyal yaşantısını da bize gösterecektir.

(Tanıtım Bülteninden)