Cinius Yayınevi Cinius Yayınevi Kesişim İzleri & Engin Yurt

Bazen, yeni ve daha önce karşılaşılmamış olduğu düşünülen şeyleri ifade etmek için daha önceden mevcut olmayan terimler üretilmek zorunda kalınır.
Sıfırdan yeni bir kelime üretilebilir ya da eski bir kelimenin yeni bir bağlam ile tekrar kullanıma sokularak bir terime dönüştürülmesi denenebilir.
Örneğin, spesifik bir felsefi düşünme ile şiirsellik arasındaki başarılı ya da başarısız olmuş bir köprüyü tarif etmek için kullanılabilir bu terim.
Bir açıdan her zaman muğlak ve gizemli kalmak zorunda olsa da, herhangi bir dilde olduğu gibi, Türkçenin gizil ufkunu zorlayarak bu ufukta gezinen bir yazın teorisinin örneklerini ifade etmek için de.
İnsanlık bu türden binlerce kelime üretti şu ana kadar ve bundan sonra da bunu yapmaya devam edecektir.
Bu türden kelimeler, meditatif bir derin düşünme sonucu belirlenebilir, ya da kendiliğinden apansızın da akla gelebilir.
Hermeneutiği, fenomenolojiyi ve metafiziği besleyip bunların içinde alt katmanlar oluşturmaları açısından bu türden kelimelere ihtiyaç tarihin belli dönemlerinde azalıp artmış olsa da felsefenin, linguistiğin, edebiyatın, sanatın, sembolizmin, kısacası dilin ve düşünmenin bu türden kelimelerle işi asla bitmez.
Bir açıdan, dekonstrüksiyon bile bu uğraşa geri döner.
Çılgınlık meraklısı bir romantik bu yüzden kelimelerini özenle seçmeye çalışır.
Ya da ilk bakışta böyle gözükseler de ve bu yukarıda sayılanları bazen kapsasalar da tam olarak asla bu türden olmayan şeyler için de kullanılabilir bu terim.
Ya da bu türden bir terim, öncelikle öyle bir köprünün sözde orada olacağı aralığın güzel olanaksızlığına ilişkin, burada bir köprünün kurulabileceği aslında hiç de bir “ara” olmamasına ilişkin yani, sessizliğe daha yakın duran bir fikir ile ilgili de olabilir.
Burada da tüm bunları ve daha fazlasını kapsayan bir girişim denenecektir.
Türkçe içinde, Türkçe düşünme içinde bir yere sahip olup olamayacağı belli olmayan bir girişim.
Sadece tek bir kelime ile: Çevme.