Boşalmış Ruh - Psikopatlığın Doğası Adolf Guggenbühl-Craig

“Psikopat” terimi, genelde toplumun dürüstlük gibi normlarına uymayan, empati ve pişmanlıktan yoksun kişileri ifade etmektedir. Psikopat kişiliğe dışarıdan bakıldığında, normal ve sağlıklı insan izlenimi vermesine rağmen böyle bir kişinin kendi bakış açısı dışındaki farklı bakış açılarına saygı duyması ve kendisi gibi düşünmeyen veya inanmayan insanlara hak vermesi imkânsızdır. Narsist birisi, kendisiyle kurduğu ilişkide gerçekci olmayı ve fantezilerden yoksun yaşamayı reddederken gerçekciliğe faydacı bir şekilde yaklaşan psijkopat bir kişi doğrudan hayata karşıdır. Narsist bir kişi hayranlık ve ün peşinde koşarken psikopat bir kişi ise eğer menfaatlerine yarayacaksa hayranlığı ve ünü elde etmeye çalışır.
Psikopat bir kişi; toplumla ilişkisinde kibirli ve aldatıcıdır, çok rahat yalan söyleyebilmektedir, utanma duygusu yoktur. Başkalarına istediklerini yaptırması için her yolu mübah görür. Başkalarına kötülük yaptığında vicdan azabına kapılmaz, arkasında acı çeken insanlar bıraksa bile son derece rahattır. Şişirilmiş ve görkemli öz değer duygusuna sahiptir. Kendi eylemlerinin olumsuz sonuçlarının sorumluluğunu asla üstlenmez. Finansal olarak başkalarının zararına olacak şekilde parazit bir yaşam tarzına bağımlıdır ve böyle bir yaşam tarzını elde etme mücadelesi verir.
Bu kitapta, yukarda özellikleri sayılan psikopatlığın bilim alanında taşıdığı anlamın yanı sıra psikopatlığın değişik özellikleri ve sosyal ilişkilerde nasıl açığa vurulduğu tartışılmıştır. Sevgiden nefrete kadar psikopatlığın değişik duygularla ilişkisi incelenmiş ve çölleşmiş bir ruhsal yapının neden insanlığa düşman bir konuma gelebildiği gösterilmiştir. Ayrıca bu kitapta, edebiyatta psikopat kişiliklerin nasıl ortaya konulduğu, siyasette psikopatların nasıl yükselebildiği, ahlaksal çürümenin nasıl yaygınlaşabildiği, dürüst ve sevgi dolu bir insanın nasıl var olabileceği de tartışılmıştır.

(Tanıtım Bülteninden)