Beni Hikayeden Çıkart Ali Işık

“Odunları atınca birden büyüdü ateş.

Bu aleti elime aldım mı sözcüklerin ötesinde bir dünyaya girdiğimi hissederim, dedi oymacı. O tok sesinde dinç bir adam yatıyordu. Katışıksız. Ağaçtaki mündemiç deseni kaplayan talaşı temizledikçe kirlerinden arınıyordu sanki. Konuştukça oyduğu ağaç parçası gülümsüyordu. Oydukça önüne Şahika’nın kanatlarına benzeyen bukleli yongalar dökülüyordu. Şahika’nın saçları, içinde küçük toz tanecikleri oynaşan kalın bir ışık dilimine karışıncaya dek sürdürdü işini.

Sonra Şahika’nın biriken kanatlarını köşeye küredi.”

Yazar, sözün üstünü kapatan kabuğu, onun “mündemiç” desenlerini görünmez kılan fazlalığı kalem vasıtasıyla yontarak, okuyucuya eşsiz bir anlam hediye ediyor. Bu hikâyeden çıkmak istemeyeceksiniz.

 “Batı’dan gelen’i insaf ölçütüne uymayan biçimde hikmete mugayir görüp mahkûm etmek de pek doğru gözükmemektedir.

Anlamın Çağrısı, metinleri tekrar tekrar okumaktan ziyade nasıl çözümleyeceğini bilmek gerekliğinden doğan bir çalışma. Aynı zamanda yüzyıllar boyu okurun karşısına çıkmış, ölümsüzlüğünü kanıtlamış eserlerle hemhâl olmaktan heves alanlara yoldaşlık etme arzusunda.

(Tanıtım Bülteninden)