Yalnızlık Yer Değiştiriyor Servet Üstün Akbaba

Kaç özlem eskittim baharlarında
Yağmurlarında ıslandım
Kaç hüznün tonuyla düşledim ülkemi
Çetelesini tutmadım akıp giden ömrümün
Sürgünüyüm
Ayrılıklar kuruyorum sokaklarında
Varaoşlarda vurulan serseriler gibi
Susuyor içimde bu kent
Durmadan kabarıyor asi
Direnişe küskün hayatlar akıyor
Çoğaltıyorum kendimi sokaklarında
Bağırıyorum
Asi durmadan akıyor
arabın türküsü başlıyor
Mitolojik teniyle Harbiye sokaklarında
Çağlayan şiire akıyor
Durmadan şiir kokuyor zaman
Defne hüzün damıtıyor maviye
Asi durmadan akıyor