Tarihsel Çevre Koruma Politikaları Ankara Mehmet Tunçer

“ Yeni şehircilikte yeni şehir kısımlarının kurulmasını eski kısmın yayılışından tamamen ayırmak lazımdır. Hatta nazari olarak eski şehir üzerine haddizatında bir cam levhası kapamalıdır. ... Eski şehre mümkün olduğu kadar fazla el sürmemek gerektir. Yeni kısmın imarının tekemmül ve terakkisinden sonra eski kısma münasip bir şekilde dikkatle bağlamak kabul olur. ... En mühim nokta eski kısmın karakterinin bozulmamasıdır. Bizim vazifemiz onun hususiyetini istikbal için saklamaktır...” Prof. Hermann JANSEN, Ankara İmar Planı, 1932. Ülkemiz zengin kültürel ve tarihsel geçmişi ile dünya ülkeleri arasında önemli bir yer tutmaktadır. Ancak, bu kaynakların yeterince korunabildiği ve değerlendirilebildiğini söylemek zordur. Bu kitapta; “Ankara Tarihi Kent Dokusu” olarak tanımlanan “Eski Ankara” ve bunun önemli bir kesimini içeren “ULUS TARİHİ KENT MERKEZİ“ ile “Hacıbayram Camii ve Suluhan Çevresi” ve “Ankara Kaleiçi” nin korunmasına yönelik olarak, yerel ve merkezi yönetimin uyguladığı politikaların zaman içinde uğradığı dönüşümler, bu süreç içinde yapılan planlı ve plansız çeşitli uygulamalar ele alınacaktır. Kitapta Cumhuriyet’in ilk planlı yaklaşımlarından, 1990’lı yılların ortalarına kadar yapılan uygulamalar, zengin bir görsel malzeme ile beraber sunulmaktadır. Kullanılan kaynaklar, özellikle örnek çalışmaların ele alındığı bölümlerde, kurul kararları, yayınlanmamış raporlar, fotoğraflar vb. özgün kaynaklardır. Kamunun konuya yaklaşımı ile tarihi çevre koruma olgusunun çeşitli boyutları, Ankara örneğinde sergilenerek yeni politikalar geliştirilmeye çalışılmıştır.

(Tanıtım Bülteninden)