Beyaz Şemsiye Abdüssamet Durmuş

Yörüngesini kaybeden insan, uçsuz bucaksız dünya dehlizinde. Bir şeyler eksiktir, ancak avutur kendini. Ya da eksikliği unutmak ister. Silinen eksiklik değildir, kendisidir aslında. Çünkü o parçalardan bir araya gelir insan. Kalpsiz insan yaşayamayacağı gibi, beyinsiz insan yaşayamayacağı gibi, akciğersiz insan yaşayamayacağı gibi…

Onsuz da yaşayamaz, çünkü o fıtratın özüdür. Lakin o diğer eksikleri gibi madde gibi değil manadır. Mana, pusulasını ister. Dışında da kendisini koruyabilecek, güven verebilecek bir şemsiye olmasını. Şemsiyenin temiz olması gerekir ki, içindekiler de kirden arınabilsin.

Bu eserde yörüngesini kaybetmiş Yusuf Bey`in bulduğu beyaz şemsiye ile bir çırpıda değişen hayatına ve perdenin ön kısmında doğru anlaşılamayan ancak esasen hazin geçmişi olan fedakâr bir annenin evladı için mücadelesine şahit olacaksınız.

(Tanıtım Bülteninden)