Asi Çakıltaşı 4.Perde Binnur Şafak Nigiz

İçimdeki kız çocuğu kendini nefes boşluğundan vurdu.

Asi Merve için artık her şey sandığından daha zordur. Verdiği büyük kaybın ruhuna bıraktığı emareler onu günbegün değiştirmeye başlarken, Karan bu değişim boyunca her zaman yanında olduğu Asi’yi tüm kötü ihtimallerden korumak için uğraşıyordur. Kaybı yüzünden en çok kendini ve akabinde en büyük yarası olan babasını suçlayan Asi, dönüşü sancı verecek korkunç bir yola girerken, nefesi ve tüm hücreleriyle ona bağlanan Karan da bu yola onunla beraber sürüklenir.

“Nefes boşluğumsun,” diye fısıldadı Karan dumanlı bir sesle.
Yutkundum. “Soluk boşluğumsun,” diyebildim, sesim titriyordu.

(Tanıtım Bülteninden)