Hiç Ölüm

Kalbimin tam ortasına ıhlamurdan yapılma bir kuş oyması gömmüşler. büyük denebilecek bir oyuğun içine yavaşça yerleştirmişier. sen geldiğin zaman o kuş canlanıp kanat çırpmaya başladı. çıkıp giderken göğsümde ince bir kesik bıraktı.

Bir şey bitti. bazı ışıklar parçalandı. çok eski koyu bir sızı sanki her yana yayıldı. gözlerim karanlığa alıştığında bir yüzün bana doğru geldiğini gördüğümde sonra o yüziin sen olduğunu sandığımda artık ne fark ederdi o kuş çoktan ölmüştü 

Bir iç acısı bırakmıştı bana.

(Tanıtım Bülteninden)