Andersen Masalları 1

Evvel zaman içinde, kalbur zaman içinde çocuğa çok düşkün bir kadın vardı, yalnız bir türlü çocuğu olmuyordu. Bir büyücüye gidip, ben bir küçük çocuk istiyorum, nasıl bulabileceğimi söyler misin? Dedi.
Büyücü:
Tabi, bir çaresine buluruz, diye cevap verdi. Al sana bir buğday tanesi, bu buğdayı ne tavuk yer, ne de köylü tarlasına eker. Bir saksıya ek sonra ne olacağını görürsün.
Kadın minnet duyarak büyücüye biraz para verdi. Evine gelince buğday tanesini dikti ve çok sürmeden saksıda aynı lâleye benzeyen iri bir çiçek çıktığını gördü. Lâlenin taç yaprakları sanki gelişmemiş gibi kapalı duruyordu.
Kadın, sarı kırmızı yaprakları öperken, içinden, ne güzel çiçek diye geçirince, çiçek şak diye açılıverdi. Bu, gerçek bir lâleydi, lâlelerin en güzeli; ama çanağın içinde bir tarafına büzülüp oturmuş, parmak boyunda bir çocuk vardı.
Parmak Kız, diye ismini hemen oracıkta koyuverdiler.