Alice Harikalar Diyarında

Ablasıyla beraber çimenlerin üzerinde bomboş oturup durmaktan canı sıkılmaya başlayan Alis’in yapacak hiçbir işi bulunmuyordu. Ablasının okuduğu kitaba bir iki kere şöyle bir baktı. Fakat bu kitapta hiçbir resim ve konuşma yoktu. Alis içinden “Resim ve konuşma bulunmayan bir kitap nasıl olur?” diye düşündü.
Günün öğlen sıcağı onu miskin ve tembel bir hale sokmuştu. “Papatya çelengi yapmanın sevinci yerinden kalkmaya değer mi?” ve “Acaba papatya toplasam mı?” diye kendi kendine sormaktaydı. O sırada önünden kırmızı gözlü beyaz bir tavşanın geçtiğini hayretle fark etti.
Ortalıkta şaşılacak bir durum yoktu. Tavşanın kendi kendine mırıldanarak şöyle söylediğini duyduğu zaman da fazla şaşkınlık göstermedi:
“Aman Allah’ım geç kalıyorum.”