Kızılağaçlar Kralı

Michel Tournier’nin gösterişli barok romanları, aşırı sade ‘yeni roman’ akımının hakimiyeti altındaki Fransız edebiyatına taze bir soluk getirdi. Savaş öyküsü, yeniden düzenlenmiş mit ve cinsel sapkınlığın çarpıcı bir karışımı olan Kızılağaçlar Kralı, Tournier’in ikinci romanıydı.

Kahramanımız Abel Tiffauges, romanın ilk üçte birlik bölümünü oluşturan günlükleri aracılığıyla tanıtılıyor. 1930’ların Paris’inde bir otomobil tamircisi olan Tiffauges, kendini gizli doğaüstü güçlere sahip bir dev olarak görür, ancak bunun sadece deli olduğu anlamına gelebileceğinin de farkındadır. Başı nefret ettiği toplumla belaya giren Tiffauges, bir tecavüz davasından da 2. Dünya Savaşı’nın patlak vermesi sayesinde kurtulur. Kitabın geri kalanı, Tiffauges’in çoğu tuhaf savaş deneyimlerini anlatır. Almanya’da tutukluyken, kitaba adını veren “dev”lerden biri olan Hermann Goering’in arazisinde koruculuk yapar. Kitabın son bölümündeyse SS’lere katılıp Naziler için çocuk kaçırır. Nihayet, bir Yahudi çocuğun hayatını kurtarmak uğruna ölür.

Bu anlatı yer yer, Tiffauges’in saplantılı pedofilisi üzerine izlenimlerin ve insanların çocuklarını kaçıran şeytanî Erl kralına dair Cermen mitiyle çocukları sırtında güvenliğe taşıyan Aziz Christopher efsanesi arasındaki karşıtlığın gölgesinde kalıyor. Tournier, üslubu ve hayal gücünü etkili bir biçimde kullanarak sihir, mit ve gerçeklik etkisi yaratıyor.