İskele Yayıncılık İnsan Ne İle Yaşar - Lev Nikolayeviç Tolstoy

Kunduracı, karısı ve çocuklarıyla birlikte bir köylünün evinde yaşıyordu. Ne kendine ait bir evi, ne de toprağı vardı. Ailesiyle birlikte kunduracılık yaparak geçiniyordu. Ekmek pahalı, kazancı ise azdı; kazandığı ancak yemek masraflarını karşılıyordu. Kunduracıyla karısının bir paltoları vardı, fakat o da eskimişti. Kunduracı iki yıldır yeni bir palto için koyun postu almaya niyetlenmişti.

Sonbahara doğru birazcık para biriktirmişti. Karısının sandığında üç ruble duruyordu, köydeki köylülerden de beş ruble 20 kapik(*) alacağı vardı.

Bir sabah koyun postu almak için erkenden köyün yolunu tuttu. Gömleğinin üstüne karısının pamuklu ceketini, onun üstüne de çuhadan yapılmış bir kaftan giydi. Üç rublelik kâğıt parayı cebine koydu, değneğini çıkardı ve kahvaltıdan sonra yola çıktı. “Köylülerden 5 rubleyi alırım.” diye düşünüyordu, “bendeki üç rubleyi de ekledim mi, palto için koyun postunu aldım demektir.”